پرتال مشاغل ایران

قانون در خصوص شیر بها ساکت است و مقرره ای در مورد آن وجود ندارد اما برای تحلیل آن لزوما می بایستی به عمومات، قصد طرفین و عرف مراجعه کرد. رسم پرداخت شیر بها در عقد ازدواج در معدود از خانواده های ایرانی رواج دارد و بدین صورت است که داماد مبلغی را به خانواده عروس (مادر زن) پرداخت کند و این مبلغ جدای از مهریه محسوب می شود.

شاید بتوان تحلیل کرد که در ماهیت این عمل صلح بلا عوض و یا هبه معوض است که عوض آن عقد نکاح است شاید هم در مواردی بتوان تحلیل کرد که تعهد به نفع شخص ثالث است.

به هر حال در مواجه با این پرونده ها قاضی باید به قصد طرفین و عرف و شرایط توجه کند تا با توجه به عمومات قوانین و قواعد عمومی و خصوص قرارداد ها، به تحلیل اراده طرفین برای کشف قصد واقعی آن ها بپردازد و حکم مقتضی را صادر کند. به نظر می رسد اگر ماهیت آن صلح بلا عوض، هبه معوض و یا تعهد به نفع شخص ثالث ضمن عقد نکاح باشد مبلغ داده شده قابل برگشت نیست البته باید توجه داشت که اگر شیر بها داده شده باشد ولی به هر دلیل کار به ازدواج نیانجامد شیر بهای داده شده قابل برگشت می باشد.