پرتال مشاغل ایران

بیشتر تولید نبات در کشورمان بصورت سنتی و در دیگ های پخت روباز انجام می شود که به دلیل نیاز به حرارت بالا برای تغلیظ محلول شکر (به طور میانگین 110 درجه سانتیگراد) باعث کارامل شدن و رنگ گرفتن (و در اصطلاح علمی انورت شدن )شکر میشود و از شیره های نبات دفعات بسیار کمتری می توان در تولید نبات استفاده کرد و این باعث می شود راندمان تولید کم باشد. با استفاده از دیگ پخت خلا (وکیوم) به علت اینکه محلول شکر در دماهای بسیار کمتری غلیظ می شود(75 تا 85 درجه سانتیگراد) تولید رنگ وکاراملیزاسیون به شدت کاهش پیدا می کند و از شیره های نبات استفاده بسیار بیشتری در چرخه تولید آن میتوان کرد.
در اینجا (به دلیل کمبود فضا) تنها به چند تا از مزایای دیگ پخت تحت خلاء نسبت به روش سنتی اشاره می شود:

کاهش هزینه های جاری با استفاده از سیستم تحت خلاء
1-کاهش هزینه های انرژی
از آنجایی که برای تغلیظ شربت در این سیستم نیاز به دمای کمتری است و در دماهای پایین تر شربت به جوش می آید، هزینه های انرژی کاهش می یابد.
2-کاهش هزینه های تجهیزات
بعد از آماده سازی و حل کردن شکر و نرمه در آب برای تزریق شربت به تانک خلاء نیاز به پمپ های مکانیکی نیست و با استفاده از نیروی مکش تانک در کمترین زمان و بدون پمپ این جابه جایی صورت می گیرد.
3-عدم نیاز به استفاده از مواد رنگبر صنعتی و غیر مجاز نظیر پودرقند(بلانکیت) و...
4-کاهش میزان زعفران مصرفی
از آنجایی که با استفاده از این سیستم رنگ نبات ها و به خصوص واریزهای تولیدی بسیار روشن تر از روش سنتی است تعداد دفعات بیشتری میتوان از واریزها استفاده کرد طبعا مصرف زعفران با توجه به قیمت بسیار بالای آن کاهش پیدا میکند. به عنوان مثال در یکی از کارگاه هایی که این سیستم اجرا شد در روش سنتی ماهیانه یک کیلوگرم زعفران مصرف می شد اما با استفاده از این سیستم مصرف زعفران به 250 گرم در ماه کاهش پیدا کرده است.
5-عدم کف کردن و سرریز شدن شربت در حال جوش
از آنجایی که تغلیظ محلول شکر در دمای بسیار پایین تر از نقطه جوش اتمسفری و البته محیط بسته صورت می گیرد سرریز شربت مانند ظروف روباز وجود ندارد و علاوه بر جلوگیری از ضایعات، نیازی به حضور مستمر اپراتور در خلال فرآیند تغلیظ نیست.
6-افزایش ضریب استحصال تولید نبات
مهمترین فاکتور سودمندی و توجیه اقتصادی این طرح (علاوه بر موارد ذکرشده) افزایش ضریب استحصال می باشد. از آنجایی که محلول شکر جهت تغلیظ در معرض حرارت کمتری قرار می گیرد، به همان نسبت میزان انورت شدن و رنگ گرفتن آن کمتر میشود و به اصطلاح واریزهای بیشتری را می توان در چرخه تولید نبات به کار گرفت و به این صورت بازدهی سیستم افزایش چشم گیری خواهد داشت و از طرفی کیفیت کریستال های نبات نیز بهبود پیدا می کند.
توجیه اقتصادی
علی رغم علم به این موضوع، مهم ترین عاملی که تولیدکنندگان سنتی نبات را از صرافت نصب سیستم خلاء می اندازد هزینه های بسیار بالای تولید نبات به صورت صنعتی و با استفاده از سیستم تحت خلاء می باشد و مهم ترین بخش آن هزینه بالای طراحی و تجهیزات و همچنین جانمایی تجهیزات جدید است که معمولا در محل کارگاه های قبلی قابل تعبیه و اجرا نبوده و نیاز به سوله های بزرگ و صنعتی دارد که خود از نظر صرف هزینه، موضوعی جداگانه و از حوصله این مقاله خارج است.
اما با روش استفاده شده توسط نویسنده این مقاله و امتحان کردن و نتیجه گرفتن از آن دسته کم در دو مورد کارگاهی ، به هیچ عنوان نیازی به سوله بزرگتر و صرف هزینه های زیاد نیست و تنها چیزی در حدود 10 تا 12 مترمربع از فضای کارگاه قدیمی توسط تجهیزات خلاء اشغال خواهد شد ، علاوه بر آن هزینه اجرای این سیستم در مقایسه با موارد مشابه بسیار بسیار کم تر بوده و بسته به نوع ظرفیت کارگاه و خواست کارفرما قابلیت تولید نبات از 800 تا 4000 کیلوگرم در یک شیفت کاری را دارا میباشد
(توضیحات بیشتر در صورت نیاز در قالب فایل PDF قابل ارائه می باشد.)